ความโกรธ คัดลอกจากหนังสือ "ชั่วโมงแห่งความคิดดี"
ความโกรธเกิดขึ้นในกรณีต่าง ๆ ดังนี้คือ
เขาพูดจริงโดยหวัดดีต่อเรา แต่ไม่ถูกใจเรา เราโกรธ
เขาพูดธรรมดา แต่ไม่ถูกใจ เรา เราโกรธ
เขาไม่พูด ไม่ถูกใจเรา เราโกรธ
เราคิดว่าเขานินทาเรา (ที่จริง เขาไม่ได้นินทาเรา) เราโกรธ
เขาคิดว่าเรานินทาเขา (แต่เราไม่ได้นินทาเขา) เราโกรธ
เราเข้าใจผิดว่าเขาทำผิด(ทั้ง ๆ ที่ เขาทำดี) เราโกรธ
เขาเข้าใจผิดว่าเราทำผิด (ทั้ง ๆ ที่ เราทำดี) เราโกรธ
เขาหน้าบึ้ง ใจไม่ดี เรารู้สึกว่าเขาไม่พอใจเรา เราโกรธ
เหตุปัจจัยทางกายที่ทำให้เรารู้สึกหงุดหงิด ก็มี อารมณ์ โทสะครอบงำ จิตใจของเรา เรารู้สึกหงุดหงิด
ก็มี อย่างไรก็ตามเมื่อเรารู้สึกหงุดหงิด เราจะรู้สึกว่า ทุกสิ่งทุกอย่าง ใครจะอยู่รอบตัวเรา น่าโกรธทั่ง
นั้น
เราจะรู้สึกว่า เขาคิดไม่ดี พูดไม่ดี ทำอะไรก็ไม่ดี น่าโกรธ สมควรโกรธ ครูบาอาจารย์สอนไว้ว่า
เหตุที่สมควรโกรธนั้นไม่มี
อย่าเชื่อความรู้สึก อย่าเชื่อความคิด เพราะมันไม่แน่
ความโกรธ เปรียบเหมือน อาหารที่ไม่อร่อย
หากมีใครนำมาให้เราแล้วเราไม่รับ ผู้ที่นำมาให้ก็จะต้องรับกลับไปเอง ความโกรธก็่เช่นเดียวกัน เมื่อ
เขาโกรธเรา แล้ว
เราเฉย ๆ ก็เท่ากับเขาโกรธ ตัวเอง หากเราโกรธตอบ ก็เหมือนกินอาหารไม่อร่อยนั้นด้วยกัน
เมื่อเกิดอารมณ์โกรธ โมโห การหายใจเข้าลึก ๆ หายใจออกยาว ๆ จนมีสติสัมปชัญญะ มีความรู้สึกตัว
ทั่วถึงลมหายใจแล้ว
อารมณ์โกรธ ก็ตั้งอยู่ไม่ได้
จึงเปรียบเหมือนการที่เราไม่กินอาหารไม่อร่อย ที่เขาปรุงมาให้ เขาก็ต้องยกอาหารนั้นกลับคืนไป
*****************************************
อย่าพึ่งเชื่อ ความรู้สึกและความคิด ที่ผ่านการฝึกมาน้อย
*****************************************
เหตุที่สมควรโกรธนั้นไม่มี กับผู้ที่ฝึกแล้ว
***************************************************************
คนเป็นสัตว์ที่ฝึกและพัฒนาตนเองได้ เมื่อฝึกแล้วจึงจะเป็นมนุษย์ที่ประเสริฐกว่าสัตว์อื่น
***************************************************************
วิธีระงับความโกรธ
ตั้งสติ หายใจออกยาว ๆ สบาย ๆ หายใจเข้า ปล่อยตามธรรมชาติ หายใจออกยาว ๆ สบาย ๆ เพื่อ
คลายความรู้สึกที่ไม่ดี
ออกไปพร้อมกับลมหายใจออก หายใจเข้า ปล่อยตามปกติ ให้ลมหายใจเข้า ช้า ๆ ลึก ๆ พอสมควร
หายใจออก ตั้งใจให้เป็น
ลมหายใจยาว ๆ สบายๆ เมื่อทำซ้ำๆ อยู่เช่นนี้ก็จะรู้สึกสบาย กาย สบายใจ เกิดความสงบเย็นใจ แล้ว
ก็เกิดความละอายต่ออารมณ์โกรธ
จนกระทั่งความโกรธไม่กล้า โผล่หน้ามาให้เห็นอีก
สำหรับคนที่มีนิสัยขี้โกรธ มาก ๆ การห้ามไม่ให้โกรธเลย อาจจะเป็นไปได้ยาก หรือยิ่งพยายามระงับ
ยิ่งเครียด ถ้าเป็นเช่นนี้ ก็ปล่อย
ให้โกรธได้ตามปกติ แต่พยายามให้ความรู้สึกโกรธนัั้น หายไปเร็ว ๆ ปล่อยวางให้เร็วขึ้น จากเคยโกรธ
3 วัน ก็ให้เหลือ 2 วัน 1 วัน
1 ชั่วโมง แล้ว ก็ปล่อยวางไปในที่สุด
***************************************
พิมพ์ โดย ชญานันทน์
No comments:
Post a Comment