ตอนแรกที่อ่านเรื่อง ศพนั่งทำงานนาน 5 วัน โดยเพื่อนร่วมงานไม่รู้ (เรื่องจริงจากนิวยอร์ค)
ที่ Forward มานี้นี้ ไม่ค่อยสนใจ ดูเป็นเรื่องโจ๊ก และไกลตัว
แต่พอเจอ Case ของแฟนตัวเองแล้ว เลยอยาก Share ให้ฟังกันค่ะ
ก็รู้... รู้... กันทุกคนนะว่า Sweet Heart ของพี่เอเป็นชายชาติทหารชื่อพี่เนียน อายุเพิ่งจะ 40 ปี
ชีวิตประจำวันของพี่เค้าเป็นดังนี้ค่ะ
- เช้าตื่นตี 5 กว่าๆ อาบน้ำ แต่งตัว ขับรถจากบ้าน (พุทธมณฑลสาย 4) มาส่งพี่เอที่ปูนฯ
- ขับรถกลับไปทำงานที่กรมอู่
- นั่งทำงานที่โต๊ะ จนเย็น การขยับตัวก็คือไปห้องน้ำ และพักทานกลางวัน
- เลิกงานกลับมารับพี่เอที่ปูนฯ และขับรถกลับบ้านที่พุทธมณฑลสาย 4 จะถึงบ้านประมาณทุ่มนึงทุกวัน
- ไม่ทานข้าวเย็น นั่งทำงานต่อ จนถึงเที่ยงคืน ตีหนึ่ง ตี 2 ทุกวัน (เรียนโทอยู่เลยมีทั้งงานที่ทำงานและงานเรียนผสมปนเปไป)
- ทำอย่างนี้ทุกวันทั้งสัปดาห์
- เสาร์และอาทิตย์ก็ตื่นเช้าขับรถไปเรียนที่ ม.เกษตร กลับมาตอนเย็น นั่งอ่านหนังสือทำงานต่อเหมือนเดิม
ไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี เช็คร่างกายทุกปี....ระวังอาหารการกินมากๆๆๆ...ไม่กินของมัน...ไม่กินของที่ไม่มีประโยชน์
อยู่ดีๆ วันนึงก็บอกว่าหายใจได้ไม่ทั่วท้อง รีบไปตรวจที่โรงพยาบาลทหารเรือแทบจะไม่ทัน...ตัวเหลือง....เริ่มชาไปหมดทั้งแขน และเริ่มขยับริมฝีปากไม่ได้.....
หายใจไม่ออก....คุณหมอต้องสั่งให้ออกซิเจนด่วน นอนโรงพยาบาลอยู่ 2 อาทิตย์
....ปัจจุบันดีขึ้นแล้วค่ะ และที่ท้ายรถพี่เค้ามีถังออกซิเจนพกอยู่ตลอดเผื่อฉุกเฉิน….
สรุปโรคที่คุณหมอบอกก็คือ
- โรค Economy Class Cindome (เขียนอย่างงี้รึเปล่าก็ไม่รู้) คือโรคที่เกิดจากพฤติกรรมนั่งทำงานนานๆ + เครียด
Case ที่พบมากๆ ก็พวกที่ขึ้นเครื่องบินบ่อยๆ เพราะเป็นการนั่งในท่าเดิมโดยไม่การขยับเป็นเวลานานๆ เช่นพวกที่นั่งเครื่องบิน 10 กว่าชั่วโมงขึ้นไป เป็นประจำ
- พักผ่อนน้อย…
- ไม่ออกกำลังกาย....
- อาการของโรคของพี่เนียน : มีลิ่มเลือดไปเกาะที่เล้นเลือดหล่อเลี้ยงระหว่างปอดกับหัวใจ แต่โรคนี้ลิ่มเลือดอาจเกาะที่อื่นๆก็ได้ เช่น สมอง หรือเกาะที่หัวใจเลย
ซึ่งทำให้การไหลเวียนของเลือดเป็นได้ไม่สะดวก ร่างกายก็จะได้รับอกซิเจนไม่เพียงพอ...
- วิธีแก้ : ฉีดยา- กินยาสลายลิ่มเลือด, ผ่าตัด, บัลลูน (หัวใจ) หรืออื่นๆ.....
- ....ถึงเวลาที่เราต้องลุกจากโต๊ะ แล้วไปออกกำลังกายกันรึยังล่ะจ๊ะ….
- ...ชีวิตประจำวันน้องๆ ต่างจากพี่เค้ารึเปล่าเอ่ย..
พี่เอเอง
พี่ๆ และน้องๆ
นำไปเป็นนิทานอ่านเล่นเตือนใจเวลาเราทำงานหนักนะคะ
ศพนั่งทำงานนาน 5 วัน โดยเพื่อนร่วมงานไม่รู้ (เรื่องจริงจากนิวยอร์ค)
จอร์จ นักพิสูจน์อักษร วัย 51 ของสำนักพิมพ์แห่งหนึ่งในนครนิวยอร์ค ทำ
อาชีพนี้มานาน 30 ปี
ปกติจอร์จจะมาทำงานคนแรก กลับคนสุดท้ายเสมอ
เพื่อนร่วมงานชินกับความที่เป็นคนพูดน้อย เก็บตัว
จึงไม่ใช่เรื่องแปลกที่วันหนึ่ง ๆ เขาจะนั่งทำงานเงียบ ๆ หรือไม่ได้พูดกับ
ใครเลยทั้งวัน
วันหนึ่ง เขาหัวใจวายและนั่งตายเงียบๆคนเดียวที่โต๊ะทำงาน
ทั้งๆ ที่ออฟฟิศเป็นห้องโถง นั่งรวมกัน 23 คน โดยไม่มีใครสังเกต หรือให้ความสนใจ
เพื่อนร่วมงานอีก 22 คนจึงไม่มีใครทราบว่า ได้นั่งทำงานร่วมกับศพเป็นเวลา 5 วัน
จนกระทั่งเช้าวันเสาร์ คนทำความสะอาด อดที่จะเอ่ยถามศพของจอร์จไม่ได้ว่า
ทำไมเขายังต้องทำงาน ทั้งๆที่เป็นวันหยุด
แพทย์ชัณสูตรแล้วพบว่า จอร์จตายตั้งแต่วันจันทร์
ก่อนตายจอร์จกำลังพิสูจน์อักษรต้นฉบับตำราแพทย์เล่มหนึ่ง
นิทานเรื่องนี้สอนว่า ไม่จำเป็นต้องทำงานหนักมากหรอก
เพราะถึงตายคาโต๊ะ ก็ไม่มีใครสนเอ็งอยู่ดีแหละ
OK งั้นกลับบ้านแล้วนะ
No comments:
Post a Comment