ธรรมะ เพื่อความรุ่งเรือง
J ตักบาตรพระล้านครั้ง ไม่เท่ายื่นอาหารให้พ่อแม่เพียงครั้งเดียว
J ความดีของลูก คือความสุขของพ่อแม่ ความเลวของลูก คือความทุกข์ของพ่อแม่
J หลงผัว หลงเมีย จนลืมพ่อแม่ นับว่าแย่มาก
J อยากรวย ให้ทำงาน อยากสวยให้รักษาศีล อยากดี ให้หมั่นเจริญภาวนา
J คนฉลาด กำลังทำงาน ส่วนคนโง่ กำลังดูฤกษ์ยาม
J หนึ่งวินาที คบบัณฑิต ดีกว่าหนึ่งปี คบคนพาล
J อย่าประมาทเมื่อพบงานง่าย อย่าท้อใจเมื่อพบงานยาก
J ถ่อมตนคนรัก อวดนักคนชัง(อวดดี...ไม่ใช่การอวดที่ดี)
J เสริมเสน่ห์ตนเองด้วยรอยยิ้ม ดีกว่าคอยพึ่งพิงสิ่งศักดิ์สิทธิ์
J ไม่ควรไว้ใจในคนที่ชอบทำบาป ( ถ้าทำบาปแลกบุญ จะขาดทุนร่ำไป)
J คนจนยิ่งจน เพราะทำรวย คนรวยยิ่งรวย เพราะทำจน
J เรายอมแพ้คน เพื่อเอาชนะกิเลส ดีกว่ายอมแพ้กิเลส เพื่อเอาชนะคน
J ยามไปซื้อของ อย่าอวดเงินทองให้ใครเห็น
J คำสรรเสริญควรให้ไป คำติชม ควรเก็บไว้เพื่อส่องตน
J ระวัง อย่าให้สูญเสียคนดี เพราะคนชั่วแทนที่ไม่ได้
J คนโง่ แสวงหาพระเครื่อง ผู้ฉลาด แสวงหาพระธรรม
J มารยาทงามนี่แหละ จะพลอยทำให้วาสนาดี
J เพื่อนบ้านที่อยู่ใกล้ ดีกว่าพี่น้องในไส้ที่อยู่ไกล
J ประดับกายด้วยความดี มีราศีกว่าประดับเพชร
J กินเหล้าเพื่อเข้าสังคม คือค่านิยมที่ผิด
J ความร่ำรวยหากขอกันได้ โลกนี้ก็คงจะไม่มีคนจน
J ทรัพย์เกิดไม่ได้ ด้วยเพียงแต่ใจคิดฝัน
J ตัวอย่างที่ดี มีค่ามากกว่าคำสอน การปฏิบัติดี มีค่ามากกว่าการขอพร
J คนขยันคือคนโชคดี ความขยันจึงเป็นพรอันประเสริฐ
J ถึงแม้การเลือกเกิดเราจะไม่มีสิทธิ์ แต่การเลือกทางชีวิตเป็นสิทธิ์ของเรา
J แสวงหาลาภจากการงาน ดีกว่าบนบานบวงสรวง
J อย่าเชื่อคนโดยไร้คิด อย่าหลงมิตรเพียงคำยอ
J ที่ทำดีไม่ได้ดี เพราะทำดียังไม่มากพอ ( ทำดีวันละนิด ดีกว่าคิดว่าจะทำ)
J เมื่อมีคำขอโทษ ความโกรธย่อมจางเร็ว
J วาจาอ่อนหวานลูกหลานใกล้ชิด วาจาเป็นพิษญาติมิตรห่างไกล
J กินเพื่ออิ่ม ก็จะมีปัญหาน้อย แต่ถ้ากินเพื่ออร่อย ก็จะมีปัญหามาก
J ตักบาตรพระล้านครั้ง ไม่เท่ายื่นอาหารให้พ่อแม่เพียงครั้งเดียว
J ความดีของลูก คือความสุขของพ่อแม่ ความเลวของลูก คือความทุกข์ของพ่อแม่
J หลงผัว หลงเมีย จนลืมพ่อแม่ นับว่าแย่มาก
J อยากรวย ให้ทำงาน อยากสวยให้รักษาศีล อยากดี ให้หมั่นเจริญภาวนา
J คนฉลาด กำลังทำงาน ส่วนคนโง่ กำลังดูฤกษ์ยาม
J หนึ่งวินาที คบบัณฑิต ดีกว่าหนึ่งปี คบคนพาล
J อย่าประมาทเมื่อพบงานง่าย อย่าท้อใจเมื่อพบงานยาก
J ถ่อมตนคนรัก อวดนักคนชัง(อวดดี...ไม่ใช่การอวดที่ดี)
J เสริมเสน่ห์ตนเองด้วยรอยยิ้ม ดีกว่าคอยพึ่งพิงสิ่งศักดิ์สิทธิ์
J ไม่ควรไว้ใจในคนที่ชอบทำบาป ( ถ้าทำบาปแลกบุญ จะขาดทุนร่ำไป)
J คนจนยิ่งจน เพราะทำรวย คนรวยยิ่งรวย เพราะทำจน
J เรายอมแพ้คน เพื่อเอาชนะกิเลส ดีกว่ายอมแพ้กิเลส เพื่อเอาชนะคน
J ยามไปซื้อของ อย่าอวดเงินทองให้ใครเห็น
J คำสรรเสริญควรให้ไป คำติชม ควรเก็บไว้เพื่อส่องตน
J ระวัง อย่าให้สูญเสียคนดี เพราะคนชั่วแทนที่ไม่ได้
J คนโง่ แสวงหาพระเครื่อง ผู้ฉลาด แสวงหาพระธรรม
J มารยาทงามนี่แหละ จะพลอยทำให้วาสนาดี
J เพื่อนบ้านที่อยู่ใกล้ ดีกว่าพี่น้องในไส้ที่อยู่ไกล
J ประดับกายด้วยความดี มีราศีกว่าประดับเพชร
J กินเหล้าเพื่อเข้าสังคม คือค่านิยมที่ผิด
J ความร่ำรวยหากขอกันได้ โลกนี้ก็คงจะไม่มีคนจน
J ทรัพย์เกิดไม่ได้ ด้วยเพียงแต่ใจคิดฝัน
J ตัวอย่างที่ดี มีค่ามากกว่าคำสอน การปฏิบัติดี มีค่ามากกว่าการขอพร
J คนขยันคือคนโชคดี ความขยันจึงเป็นพรอันประเสริฐ
J ถึงแม้การเลือกเกิดเราจะไม่มีสิทธิ์ แต่การเลือกทางชีวิตเป็นสิทธิ์ของเรา
J แสวงหาลาภจากการงาน ดีกว่าบนบานบวงสรวง
J อย่าเชื่อคนโดยไร้คิด อย่าหลงมิตรเพียงคำยอ
J ที่ทำดีไม่ได้ดี เพราะทำดียังไม่มากพอ ( ทำดีวันละนิด ดีกว่าคิดว่าจะทำ)
J เมื่อมีคำขอโทษ ความโกรธย่อมจางเร็ว
J วาจาอ่อนหวานลูกหลานใกล้ชิด วาจาเป็นพิษญาติมิตรห่างไกล
J กินเพื่ออิ่ม ก็จะมีปัญหาน้อย แต่ถ้ากินเพื่ออร่อย ก็จะมีปัญหามาก
No comments:
Post a Comment